Nieuniknioną prawną konsekwencją śmierci rodziców jest kwestia dziedziczenia po nich majątku, co wiąże się z szeregiem czynności, jakie muszą podjąć dzieci, by doprowadzić do finalnego działu spadku. Stwierdzenie nabycia spadku po rodzicach wymaga bowiem ustalenia kręgu spadkobierców i przysługujących im udziałów, co niekiedy też prowadzi do konfliktów oraz niejasności. Aby zminimalizować ryzyko rodzinnych nieporozumień, a z drugiej strony dopełnić wszelkich formalności, warto zdobyć podstawową wiedzę w zakresie zasad dziedziczenia spadku po rodzicach w polskim prawie, które przedstawiamy w poniższym artykule.
Najważniejsze informacje, których dowiesz się z tego wpisu:
Komu przysługuje zachowek? Odpowiedź na to pytanie znajdziesz w naszym innym wpisie.
Ile w spadku po rodzicach otrzyma każde z dzieci zależy w pierwszej kolejności od rodzaju dziedziczenia, jakie będzie miało miejsce. Dziedziczenie spadku po zmarłym może się odbyć na dwa sposoby:

W przypadku dziedziczenia spadku po rodzicach warto rozeznać się w sytuacji majątkowej zmarłego rodzica przed pochopnym podjęciem decyzji o przyjęciu spadku, żeby uniknąć ewentualnej odpowiedzialności za długi spadkowe.
W przypadku powołania do dziedziczenia polskie prawo przewiduje trzy możliwości:
Osoba powołana do dziedziczenia powinna w terminie 6 miesięcy określić czy przyjmuje czy odrzuca spadek. W przypadku braku złożenia takiego oświadczenia przyjmuje się, iż osoba taka przyjęła spadek z dobrodziejstwem inwentarza.
Oświadczenie o przyjęciu lub o odrzuceniu spadku składa się przed sądem lub przed notariuszem. Można je złożyć ustnie lub na piśmie z podpisem urzędowo poświadczonym.
Jeżeli rodzic z nieuzasadnionej przyczyny pominął nas w testamencie, przysługuje nam roszczenie o zachowek. Zachowek to rozwiązanie w polskim prawie spadkowym, które ma na celu zabezpieczenie interesów najbliższych osób spadkodawcy, w przypadku pominięcia ich w testamencie.
Zgodnie z art. 991. § 1 kodeksu cywilnego zstępnym, małżonkowi oraz rodzicom spadkodawcy, którzy byliby powołani do spadku z ustawy, należą się, jeżeli uprawniony jest trwale niezdolny do pracy albo jeżeli zstępny uprawniony jest małoletni – ⅔ wartości udziału spadkowego, który by mu przypadał przy dziedziczeniu ustawowym, w innych zaś wypadkach – połowa wartości tego udziału.
Jeśli więc bez uzasadnionej przyczyny dziecko zostało pominięte w testamencie, może i tak dochodzić zachowku, jako części tego, co odziedziczyłoby w przypadku dziedziczenia ustawowego. Przykład: Ojciec miał dwie córki jako jedyne spadkobierczynie. Majątek wynosił 200 tys. zł. Do całego majątku powołał jedną z córek, drugą bez uzasadnionej przyczyny pominął. Jest ona pełnoletnia i pracująca, może więc pozwać drugą córkę o zachowek w wysokości 50 tys. zł (powoła wartości udziału, który by jej przypadał przy dziedziczeniu ustawowym, czyli połowa ze 100 tys. zł).
Są jednak dwie sytuacje, w których osoba najbliższa może zostać pozbawiona całkowicie prawa do dziedziczenia po zmarłym, tj.:

Dziedziczenie spadku w polskim prawie to bardzo istotny proces, zwłaszcza, że zgodnie z kodeksem cywilnym oświadczenie o przyjęciu lub o odrzuceniu spadku nie może być odwołane. Oznacza to, że decyzję tę należy podjąć bardzo rozważnie, analizując wszelkie aspekty danej sprawy, bo z raz podjętej decyzji nie można się już wycofać. Przede wszystkim jednak w tak trudnym czasie, jakim jest śmierć rodzica, łatwiej i bezpieczniej przejść przez wszystkie formalności związane z dziedziczeniem przy pomocy doświadczonego adwokata, który zdejmie z naszych barków ciężar odpowiedzialności za podjęcie właściwej decyzji.
Z tego też powodu zapraszamy do zapoznania się z ofertą naszej Kancelarii. Pomożemy Państwu podjąć właściwą i roztropną decyzję w każdej sprawie spadkowej po rodzicach – przeanalizujemy wszelkie „za” i „przeciw” każdej możliwej opcji.
Nie, konieczne jest złożenie odpowiedniego oświadczenia o przyjęciu lub o odrzuceniu spadku – w terminie 6 miesięcy. Składa się je przed sądem lub przed notariuszem.
Jeśli spadkobierca nie złoży oświadczenia o przyjęciu lub odrzuceniu spadku w terminie 6 miesięcy, przyjmuje się, że spadek został przyjęty z dobrodziejstwem inwentarza (czyli osoba ta odpowiada za długi spadkowe tylko do wysokości aktywów spadku).